Een vrijwilliger in hart en nieren, Sjaak Moonen bij SC Elshout

Geplaatst op:

In het kantoortje van Sjaak Moonen ( 70) hoor ik ( Reizende reporter Joke van Delft) wat hij inmiddels al zo’n 40 jaar doet aan vrijwilligerswerk bij SC Elshout.

 

In datzelfde kantoortje maakt hij de spelerslijsten, stukjes voor het clubblad en wat er verder nog op de computer gedaan moet worden. Rondkijkend zie ik foto’s, krantenknipsels, het clubblad, een oorkonde en nog veel meer zaken van  SC Elshout De liefde voor het voetballen zat er al vroeg in.In zijn jeugd speelde Sjaak bij een  voetbalclub in Drunen . Daar heeft hij een jaar of vier gespeeld maar door een blessure aan de knie is hij even gestopt. 

Inmiddels was het gezin Moonen verhuisd naar Elshout. Sjaak was toen 15 jaar. Na een meniscusoperatie kon hij zijn hobby voetballen toch weer oppakken maar nu bij SC Elshout. 

Door zijn werk in de bouw wisten ze hem al snel te vinden toen het nieuwe clubhuis afgewerkt, en de kleedkamers en doucheruimten, betegeld moesten worden. En dat was het begin van vele jaren vrijwilligerswerk. Na enkele jaren zelf gespeeld te hebben bij het eerste elftal werd hij leider van het tweede Daarna is hij altijd leider van een team geweest. Later ging hij ook trainingen geven en dat was altijd bij een  lager seniorenteam. “Ik heb er nu nog spijt van dat ik nooit een jeugdteam gehad heb” aldus Sjaak. Maar als leider/trainer heb ik ook met  mooie teams mogen werken. Zeker aan het studententeam heb ik mooie herinneringen.  

Met een glimlach wordt ik getrakteerd op een van die herinneringen. En, zegt hij: “het gaf me grijze haren maar meestal bracht het een glimlach”. Hij was ook scheidsrechter bij de lagere teams.  Zelfs de eerste scheidsrechter die in Elshout het zwarte scheidsrechters pak kreeg. 

Nadat hij gestopt is als leider ging hij sportparkdiensten draaien. En dat houdt in dat je elke zondagochtend als eerste aanwezig bent om de poort en de kleedkamers te openen.  De bezoekers te ontvangen en de weg te wijzen. En te zorgen dat alle paparassen in orde zijn.   Na afloop mag je dan ook nog eens zorgen dat de kleedkamers weer schoon zijn voor maandag. Natuurlijk hoeft je dit niet alleen te doen maar doe je dit met nog een vrijwilliger Op woensdagochtend is hij, samen met nog enkele anderen aanwezig om te zorgen dat de hele accommodatie er netjes bij ligt.  Strepen zichtbaar op het veld, geen onkruid te zien en alle evt. reparaties gedaan zijn. 

Voor al dit werk is hij inmiddels door zijn club erelid van verdiensten gemaakt. Ondanks zijn uitzichtloze ziekte, waar we het ook nog even over gehad hebben, blijft hij de zondag en woensdag gewoon zijn werk doen en stopt hij pas als het echt niet meer lukt Want zoals Sjaak zegt: “ik vind het belangrijk dat je, als je bij een club bent, er ook wat voor kunt betekenen.  En dat kan ik door vrijwilligerswerk te doen. Hierdoor houdt ik contact met de club”.  

Dat contact houdt hij want ik zie hem ook regelmatig langs de lijn als zijn kleinzoon moet spelen. Een man met een positief karakter en hart voor zijn cluppie die door gaat tot het einde.