Tweede en derde bijeenkomst workshop voor vrijwilligers “Omgaan met mensen met NAH”.
Een aantal weken terug was ik bij de eerste bijeenkomst van deze workshop.
Vanwege het best wel zware onderwerp was toen besloten om dit in drie blokken van een uur per keer te doen.
Evenals vorige keer werd ook nu weer de cursus gegeven door Ruud Janssen van Mee.
Er werd begonnen met een korte herhaling van vorige keer.
Dit ook omdat er nog iemand nieuw aangeschoven was.
Behandeld werd de praktische kant van hersenletsel.
Zoals bv de woede uitbarstingen als iets niet lukt.
Dit kun je dan proberen praktisch op te lossen ipv met medicatie.
Alhoewel dit liever niet gebruikt wordt als oplossing.
Niet omdat medicatie perse slecht is want soms is er met medicatie een betere kwaliteit van leven voor de persoon met NAH.
Maar ook is het middel soms erger dan de kwaal en dan moet er gezocht worden naar een middenweg.
De cliënt en zijn familie zijn de expert als het gaat om het vinden van oplossingen.
Zij weten als geen ander waar tegen aan gelopen wordt in het dagelijkse leven.
De deskundigheid zit dus in de omgeving van de persoon met NAH en niet bij de specialist voor wat betreft het praktisch oplossen van problemen.
Karakter eigenschappen kunnen veranderen.
Waar iemand eerst een zachtaardig persoon was kan deze na een hersenletsel veranderen in een boosaardig wezen
Emoties kunnen veranderen zoals lachen waar eigenlijk gehuild moet worden.
Iemand met NAH reageert heel sterk op prikkels.
Deze moeten ook zoveel mogelijk vermeden worden.
En zo zijn er nog meer gevolgen oa.:
Onhandigheid, stemmingswisselingen , seksualiteit, planning, reuk en smaak verlies, taalstoornis.
Ook werden wat tips aangereikt hoe je het best om kunt gaan met deze problemen.
Zoeken naar een oplossing, tempo vertragen,, geen dubbele taken laten verrichten, veiligheid en structuur bieden, stimuleren en niet snel zelf doen, grenzen stellen bij onacceptabel gedrag.
Voor de persoon zelf is het moeilijk. Die wil het liefst zijn leven van voor NAH terug en zal moeten accepteren dat veel dingen niet meer kunnen.
Zoals het was zal het nooit meer worden en dat is iets wat geaccepteerd moet worden
Dat is voor de ene patiënt makkelijker dan de andere.
Ook dat heeft weer te maken met het gedeelte van de hersenen die beschadigd zijn.
De hersens zijn complexe dingen.
Zoals ervaringsdeskundige Isolde zei: “je weet dat je het kunt maar je kunt er niet bij”.
En dan is het zaak om niet in paniek te raken maar je even af te kunnen sluiten voor alle prikkels van buitenaf of zo toch zelf tot een oplossing te komen.
Wat je als leek vooral niet moet doen is ongevraagd helpen of de oplossing aanbieden, teveel stimuleren, teveel beschermen, pushen of iets invullen wat niet gezegd is.
Kortom: deze workshop was best pittig maar heel leerzaam.
Iedere 3de donderdag van de maand is er in Drunen een NAH café. ( Hollandlaan)
Aanwezig ook mensen van MEE. Je kunt er terecht om te praten met lotgenoten en om evt oplossingen te zoeken voor je vragen/ problemen.
