Ell, 55 jaar en moeder van 2 kinderen is op 21 jarige leeftijd getroffen door een tia waardoor zij wat moeilijk ter been is maar dit belet haar niet om zich volop in het vrijwilligerswerk te storten.

Toen haar dochter naar school ging, nu zo’n 25 jaar geleden heeft Ell zich gelijk aangemeld voor hulp bij handenarbeid. Dit is ze tot voor 2 jaar terug blijven doen.

Maar niet alleen daarvoor heeft de school hulp van haar gekregen.

Nee, toen er 20 jaar terug hulp nodig was bij de uitvoering van de eind musical was zij ook hierbij weer de helpende hand met de grime en het uitzoeken van de kleding.

Ondanks dat zij geen basis school kinderen meer heeft blijft zij er nog steeds actief bezig .

De toneelgroep in het dorp is al ruim 10 jaar verzekerd van haar hulp bij het grimeren.

Ook heeft zij jarenlang met carnaval de kinderen geschminkt tijdens de kindercarnavals feesten en is er ergens iets te doen waarbij haar hulp gewenst is met grimeren dan is ze van de partij.

Linedance voor verstandelijk gehandicapten.

Sinds 1999 is zij een helpende hand en sinds 2005 heeft zij er de leiding.

Zij danst zelf voor zover mogelijk met twee krukken tussen de mensen mee.

Ze geven demonstraties en hebben ook een eigen wedstrijd waarbij medailles te verdienen zijn.

Ook is zij maandelijks aanwezig op de disco avond voor mensen met een beperking want daar is ook altijd wel iets of iemand die hulp nodig heeft.

Zij zet koffie en doet hand en spandiensten voor de dames van de gym.

Ach, zegt ze, ik ben die ochtend toch daar in de buurt omdat ik dan naar de fysiotherapeut moet dus een kleine moeite om dat even te doen.

Dan is ze als lid van de EHBO ook nog aanwezig bij veel evenementen.

Er is ook nog een vriendin die in een woonvoorziening woont.

Daar gaat zij eens in de 14 dagen mee op stap.

Hetzij winkelen, naar een evenement of zomaar even lunchen.

Voor een andere bewoner doet zij de wekelijkse boodschappen.

Op mijn vraag: waarom? kreeg ik als antwoord:

“Je haalt er zoveel voldoening uit. Die hand op je arm en de vraag: mag ik volgende week weer komen, of: het was weer gezellig vandaag. Dat zijn de dingen waar jezelf ook blij van wordt en zolang ik het nog kan doen, doe ik het.”

Het is geen wonder dat iemand dit opgemerkt heeft en haar heeft genomineerd voor de doener/vrijwilliger van het jaar.

Helaas is ze het niet geworden.

Ach, zegt Ell, bescheiden als ze is, voor mij hoeft dat ook niet. Al die belangstelling.

Ik heb er een mooie bos bloemen en een boek aan overgehouden.